-
1 odważyć się
odważyć się [ɔdvaʒɨʨ̑ ɕɛ]\odważyć się na coś Mut zu etw haben, Mut haben, etw zu machen\odważyć się coś zrobić [sich +akk ] wagen [ lub sich +akk trauen], etw zu tun -
2 odważyć się
сов.отва́житься, осме́литьсяodważyć się się na coś — отва́житься (осме́литься) что́-л. сде́лать
odważyć się się na krytykę kogoś, czegoś — отва́житься (осме́литься) критикова́ть кого́-л., что́-л.
Syn: -
3 odważyć\ się
сов. отважиться, осмелиться;\odważyć\ się się na coś отважиться (осмелиться) что-л. сделать; \odważyć\ się się na krytykę kogoś, czegoś отважиться (осмелиться) критиковать кого-л., что-л.+ośmielić się, poważyć się
-
4 odważyć się
odważyć się pf →LINK="odważać się" odważać się -
5 odważyć się
-
6 odważyć się
[одважичь шіĕ]v.dkзважитися, одважитися, відважитися, наважитися -
7 odważyć się
зважитися, наважитися -
8 odważyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odważyć
-
9 opoważyć się
odważyć się -
10 odważać się
impf ⇒ odważyć się* * *vrodważyć się coś zrobić — to dare (to) do sth, to have the courage to do sth
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odważać się
-
11 odważ|yć się
pf — odważ|ać się impf vt to dare- odważyć się na krytykę kogoś to dare (to) criticize sb- odważyć się podejść do kogoś/zapytać o coś to dare (to) approach sb/ask about sth, to find the courage to approach sb/ask about sth- wróg nie odważył się atakować the enemy didn’t dare (to) attackThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odważ|yć się
-
12 ważyć się
vrto weigh o.s.; ( decydować się) to hang in the balanceważyć się (odważyć się perf) na coś — to venture (up)on sth
ani mi się waż! — pot don't you dare! (pot)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ważyć się
-
13 odważać się
-
14 odważać\ się
несов. отваживаться, осмеливаться; ср. odważyć się+ośmielać się, ważyć się
-
15 pokusić się
-
16 poważyć się
-
17 pokusić\ się
сов. о со покуситься на что, дерзнуть+odważyć się, ośmielić się
-
18 poważyć\ się
сов. осмелиться, отважиться, дерзнуть (на что-л.)+odważyć się, ośmielić się
-
19 odważać się
-
20 ośmielić się
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odważyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odważać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odważyć się — dk VIb, odważyć siężę się, odważyć siężysz się, odważyć sięważ się, odważyć siężył się rzad. odważać się ndk I, odważyć sięam się, odważyć sięasz się, odważyć sięają się, odważyć sięaj się, odważyć sięał się «zdobyć się na odwagę, ośmielić się,… … Słownik języka polskiego
odważać się – odważyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} decydować się na coś niebezpiecznego lub trudnego; ryzykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odważył się walczyć. Nie mógł się odważyć na wyrażenie sprzeciwu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odważać się — → odważyć się … Słownik języka polskiego
bać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Xa, boję się, boi się, bój się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwać strach, lęk; lękać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek boi się śmierci. Dziecko boi się ciemności. Dzikie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokusić się — dk VIa, pokusić siękuszę się, pokusić sięsisz się, pokusić siękuś się, pokusić sięsił się «ośmielić się, odważyć się sięgnąć po coś, usiłować coś zrobić» Pokusił się o napisanie powieści. Nie pokusił się nawet o wyjaśnienie swej niezręczności … Słownik języka polskiego
pokusić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pokusić siękuszę się, pokusić sięsi się, pokusić siękuś się (o coś) {{/stl 8}}{{stl 7}} odważyć się na zrobienie czegoś, próbować coś zrobić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znany aktor pokusił się o wyreżyserowanie filmu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poważyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć odwagę, śmiałość zrobić coś niebezpiecznego, zabronionego; ośmielić się, odważyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczeń poważył się uciec z lekcji. Córka poważyła się podnieść głos na matkę. Poważyli się sami podjąć decyzję.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ważyć — ndk VIb, ważyćżę, ważyćżysz, waż, ważyćżył, ważyćżony 1. «określać ciężar czegoś za pomocą wagi, porównywać ciężar czegoś z jednostką wagi; odważać» Ważyć towar na wadze. 2. «mieć pewien ciężar (określony w jednostkach wagi)» Bagaż ważył… … Słownik języka polskiego
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny